† ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.

 «Τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων πατέρων τῆς ἐν Χαλκηδόνι Δ΄ Οἰκουμενικῆς συνόδου (451)».

Ἀκύλα ἀποστόλου (Πρξ. ιη΄ 2). Ἰούστου μάρτυρος, Ἰωσὴφ ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Νικοδήμου ὁσίου τοῦ Ἁγιορείτου (†1809)

Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, μνή­μη τῶν ἁ­γί­ων ἑ­ξα­κο­σί­ων τρι­ά­κον­τα θε­ο­φό­ρων Πα­τέ­ρων τῆς ἐν Χαλ­κη­δό­νι ἁ­γί­ας καὶ οἰ­κου­με­νι­κῆς τε­τάρ­της συ­νό­δου, κα­τὰ τὸ ἔ­τος υνα´ (451) συ­νελ­θόν­των.

Στίχ. Πόλου νο­η­τοῦ ἀ­στέ­ρες σε­λα­σφό­ροι,
Ἀ­κτῖ­σιν ὑ­μῶν φω­τί­σα­τέ μοι φρέ­νας.

Ἡ Σύ­νο­δος αὕ­τη ἐ­δογ­μά­τι­σε ἐ­πα­κρι­βῶς καὶ θε­ο­φω­τί­στως πε­ρὶ τῶν δύ­ο φύ­σε­ων τοῦ Κυ­ρί­ου. Κα­τε­δί­κα­σε δὲ τὴν αἵ­ρε­σιν τῶν μο­νο­φυ­σι­τῶν Εὐ­τυ­χοῦς καὶ Δι­ο­σκό­ρου, κα­τὰ τὴν δι­δα­σκα­λί­αν τῶν ὁ­ποί­ων ἡ θεί­α φύ­σις τοῦ Χρι­στοῦ ἀ­περ­ρό­φη­σε τὴν ἀν­θρω­πί­νην. Συ­νέ­πει­α τῆς δι­δα­σκα­λί­ας αὐ­τῶν ἦ­το ἡ ἄρ­νη­σις τῆς θεί­ας οἰ­κο­νο­μί­ας καὶ ἡ σω­τη­ρί­α τοῦ ἀν­θρώ­που. Κατ᾿ ἀ­κρί­βει­αν δέ, ἡ Σύ­νο­δος συ­νε­κλή­θη τὸν Ὀ­κτώ­βρι­ον ἔ­τους 451 ἐ­πὶ τῶν εὐ­σε­βε­στά­των βα­σι­λέ­ων Μαρ­κι­α­νοῦ καὶ Πουλ­χε­ρί­ας καὶ πα­τρι­άρ­χου ΚΠόλεως Ἀ­να­το­λί­ου, ἐ­το­πο­θε­τή­θη ὅ­μως σή­με­ρον ἡ μνή­μη αὐ­τῆς, δι­ό­τι τὴν 11ην Ἰ­ου­λί­ου τοῦ ἑ­πο­μέ­νου ἔ­τους (452), ἐ­πε­βε­βαι­ώ­θη θαυ­μα­στῶς καὶ ἐ­πε­κυ­ρώ­θη ὑ­πὸ τοῦ ἀ­φθό­ρου λει­ψά­νου τῆς Με­γα­λο­μάρ­τυ­ρος Εὐ­φη­μί­ας ὁ Τό­μος, ἤ­τοι τὰ πο­ρί­σμα­τα τῆς Συ­νό­δου. Ὁ ὅ­ρος δι­ε­λάμ­βα­νε τὰς ἑ­ξῆς κυ­ρί­ας φρά­σεις: «Ἕ­να καὶ τὸν αὐ­τὸν ὁ­μο­λο­γοῦ­μεν Υἱ­ὸν τὸν Κύ­ρι­ον ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦν Χρι­στόν, τέ­λει­ον τὸν αὐ­τὸν ἐν θε­ό­τη­τι καὶ τέ­λει­ον τὸν αὐ­τὸν ἐν ἀν­θρω­πό­τη­τι. Θε­ὸν ἀ­λη­θῶς καὶ ἄν­θρω­πον ἀ­λη­θῶς τὸν αὐ­τόν, ἐν δύ­ο φύ­σε­σιν ἀ­συγ­χύ­τως ἅ­μα δὲ καὶ ἀ­δι­αι­ρέ­τως γνω­ρι­ζό­με­νον».