Δελτίον Τύπου
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 1ο Διεθνές Συνέδριο της Mη Κυβερνητικής Οργάνωσης “Ρωμηοσύνη”, που πραγματοποιήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο, 30 και 31 Μαΐου 2009. Θέμα του Συνεδρίου ήταν «Η Ρωμηοσύνη διαμέσου των αιώνων». Το Συνέδριο τίμησαν με την παρουσία τους ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κκ. Θεόφιλος, ο Μητροπολίτης Πειραιώς, κκ. Σεραφείμ, Αρχιερείς, αρκετοί Ιερείς, Πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι και πλήθη ανθρώπων.
Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κκ. Θεόφιλος ευχαρίστησε θερμά τον κ. Πέτρο Κυριακίδη για την αποδοχή της πρόσκλησής του να ηγηθεί της νεοσύστατης Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων από τη θέση του Διαχειριστού. Ο Μακαριώτατος κήρυξε την έναρξη του Συνεδρίου λέγοντας: «Την ανάδειξη της εν Χριστώ τω Θεώ ημών κοινωνίας ημών των ελληνοφώνων μετά των αραβοφώνων Ρωμαιορθοδόξων Χριστιανών αφενός και των λοιπών Ορθοδόξων Χριστιανών αφετέρου, έθεσεν ως σκοπόν αυτού το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων δια της ιδρύσεως της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνης».
Ο Μακαριώτατος συνέχισε τον χαιρετισμό του δίνοντας έμφαση στην ιστορία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Αγίας πόλεως Ιερουσαλήμ και συνεπώς με την ιστορία των Παναγίων Προσκυνημάτων. «Κοινωνός και μέτοχος της εν Χριστώ πνευματικής και φυσικής αυτής κληρονομιάς από τη θεία πρόνοια είναι η Αγιοταφιτική Αδελφότητα. Εκπρόσωπος του ευσεβούς γένους των Ρωμαίων Ορθοδόξων Χριστιανών αναδεικνύεται ο φυσικός και πνευματικός φύλακας αυτής.»
Ανέφερε χαρακτηριστικά «Συγκληρονόμος και άμεσος διάδοχος του βασιλικού και αυτοκρατορικού γένους των Ρωμαίων Ορθοδόξων αναδεικνύεται το ευσεβές έθνος των Ελλήνων. Του έθνους δε τούτου οι υπέρ των Παναγίων Προσκυνημάτων αγώνες αυταπαρνήσεως πολλώ δε μάλλον το θυσιαστικό αυτών αίμα επισφραγίζουν τα περί της Ιεράς παρακαταθήκης των Παναγίων Προσκυνημάτων θεσμοθετηθέντα προνόμια και δικαιώματα. Ταύτα βεβαίως δεν αποτελούν αυτοσκοπό ως εσφαλμένως υπό τινών ερμηνεύεται, αλλά μάλλον αρτηρία ζώσα του Ευαγγελικού και Οικουμενικού κηρύγματος της αποστολικής των Ιεροσολύμων Εκκλησίας. Πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» παραγγέλλει ο Κύριος εις τους μαθητάς Αυτού υπό Ιερουσαλήμ.»
Ο Μακαριώτατος έδωσε έμφαση στη σημασία των δικαιωμάτων και των προνομίων της Ρωμηοσύνης. Είπε: «Η συμβολή λοιπόν των Παναγίων Προσκυνημάτων και των εξ αυτών απορρεόντων δικαιωμάτων και προνομίων της Ρωμηοσύνης δεν περιορίζεται μόνο εις την σωτηριολογική και εσχατολογική αυτών σημασία, αλλά επεκτείνεται και στην εν εξελίξει τελούσα ταύτη διαμόρφωση διαθρησκειακού και κοινωνικοπολιτικού καθεστώτος στην Ιερουσαλήμ. Με σημείον αναφοράς πάντοτε την παλαιά αυτής πόλη και το Παλαίφατο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.»
Επεσήμανε τη σπουδαία θέση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στη Μέση Ανατολή. Συγκεκριμένα «η ιδιάζουσα θέσις του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, του τελούντος υπό τα πολιτειακάς αρχάς και εξουσίας, δηλονότι του Κράτους του Ισραήλ, της Παλαιστινιακής Αυτονομίας και του Χασιμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας, ως και του Πριγκηπάτου του Qatar καθιστά την ab anti quo αναγνωρισθείσα θεσμικής αυτού θρησκευτική και εκκλησιαστική εγκαθίδρυση εξόχως σημαντική τόσο δια την ενότητα των Ορθοδόξων εκκλησιών, όσο και δια την συνύπαρξη των ομόρων λαών στην περιοχή της δικαιοδοσίας αυτού.» «Εξάλλου ο συνδυασμός της διττής ιδιότητος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ως ποιμενάρχου και εν αυτώ Ηγουμένου της Μοναστικής Αδελφότητας των Αγιοταφιτών, αποκαλύπτει το ασκητικό φρόνημα, υπό του οποίου εμφορείται το πνευματικό μέγεθος της Ρωμηοσύνης.»
Ολοκλήρωσε το χαιρετισμό του λέγοντας ότι αποτελεί ιερό χρέος όλων μας, κληρικών, λαϊκών, ποιμένων και ποιμενομένων η «κίνησις του δικαιοτάτου θυμού και της συλλογής της ποιμαντικής επιστήμης» κατά το παράδειγμα των Θεοφόρων της Εκκλησίας πατέρων διά την αποκατάσταση της υγιούς ρωμαιορθοδόξου ταυτότητος των αδελφών ημών στη Μέση Ανατολή και αλλαχού διαβιούντων.
Ένθερμος ήταν ο χαιρετισμός του Διαχειριστού της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Ρωμηοσύνη», κ. Πέτρου Κυριακίδη, ο οποίος ομολόγησε ότι θεωρεί τη μεγαλύτερη τιμή της ζωής του την υπηρεσία στη θέση του Διαχειριστού της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» ανέφερε χαρακτηριστικά: «ο σκοπός μας είναι διπλός: ο ένας κλάδος είναι η στήριξη του θεσμού του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας στο πολύπλευρο πνευματικό, πολιτισμικό και ιστορικό έργο που επιτελούν. Η καταγραφή των αναγκών των ιερών μονών, προσκυνημάτων, μνημείων και εκκλησιών καθώς και η συντήρηση και αποκατάσταση αυτών. Κι ακόμη η ίδρυση σχολείων και σχολών και ό,τι άλλο απαιτείται για την πνευματική πρόοδο και τις ανάγκες του Πατριαρχείου μας στην Αγία Γη. Ο άλλος κλάδος είναι το γεγονός ότι η ΜΚΟ «Ρωμηοσύνη» έχει και μια ευρύτερη διάσταση. Αγκαλιάζει ολόκληρη τη Ρωμηοσύνη μας. Αποδέχεται ότι εκφραστές της Ρωμηοσύνης είναι η εθνική μας παράδοση, η κατασταλαγμένη ελληνορθόδοξη παράδοση, το σύνολο των αξιών του έθνους που περνάνε από γενιά σε γενιά και από τη μια περίοδο της Ελληνικής ιστορίας στην άλλη. Αυτές οι αξίες, εκφραζόμενες με σύγχρονους όρους, συνιστούν την κοινωνική αλληλεγγύη, τον πολιτισμό, τα γράμματα, την τέχνη και την επιστήμη. Αληθινά, οι αξίες αυτές είναι αποτυπωμένες στον Έλληνα νου, που ανέφερε και ο Μακαριώτατος στην πρόσφατη συνάντησή μας. Αυτός ο Έλληνας νους πρέπει να ενεργοποιηθεί και να αξιοποιηθεί.»
Επίσης συμπλήρωσε ότι μέλημα της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» είναι η διαφύλαξη αυτής της μοναδικής κληρονομιάς της Αγίας Γης. Ολοκλήρωσε το καλωσόρισμά του με τους στίχους του Κύπριου ποιητή : «Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνότζερη του κόσμου. Η Ρωμηοσύνη εν να χαθεί όντας ο κόσμος λείψει.»
Η Αναπληρώτρια Διαχειρίστρια της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», κ. Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, ευχαρίστησε εν πρώτοις τον κ. Πέτρο Κυριακίδη, ο οποίος πέραν του ρόλου του του ως διαχειριστής της «Ρωμηοσύνης» την στηρίζει έμπρακτα και ως ο βασικός χορηγός τόσον των τρεχουσών δαπανών της όσο και της υλοποίησης των μεγάλων έργων της. Στην συνέχεια ανέπτυξε τους στόχους, τους οποίους η Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» έχει θέσει για να λειτουργήσει ως φορέας αναγέννησης της Ρωμηοσύνης. Μεταξύ άλλων τόνισε την ενίσχυση των Παναγίων Προσκυνημάτων, Μονών, Ιερών Ναών, καθώς και του πολιτισμικού, κοινωνικού και φιλανθρωπικού έργου του Πατριαρχείου. Έδωσε έμφαση στην λειτουργία ιστοσελίδας της «Ρωμηοσύνης» στο διαδίκτυο, στη διεύθυνση www.romiosini.org.gr στην οποία μεταξύ άλλων προβάλλεται σε παγκόσμια πρωτοτυπία η τρισδιάστατη απεικόνιση των Παναγίων Προσκυνημάτων. Η ιστοσελίδα αποτελεί το βασικό σημείο αναφοράς μέσω του οποίου κοινοποιούνται όλες οι δραστηριότητες της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη». Τόνισε ότι η αγάπη για την εθνική μας παράδοση και την πολιτισμική μας κληρονομιά είναι αυτά που μας οδηγούν. Αυτά αποτελούν για εμάς μαρτυρία – κατάθεση αλήθειας. Επίσης αναφέρθηκε στην Πατριαρχική Σχολή της Σιών, που αποτελεί το φυτώριο, το οποίο ενισχύει με έμψυχο δυναμικό την Αγιοταφιτική Αδελφότητα και από το οποίο αναδεικνύεται ο εκάστοτε Πατριάρχης.
Δήλωσε ότι: «Η Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη» εκφράζει έμπρακτα την αγάπη της και προς τον πλησίον, τηρώντας το περιεκτικό νόημα των δύο μεγάλων και κυριοτέρων εντολών: «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη την ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου και αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Προσφέρει αφειδώλευτα βοήθεια ιατροφαρμακευτική σε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, που έχουν ανάγκη και οι οποίοι κατοικούν στην επικράτεια του χώρου ευθύνης του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Ο Κύριος μας στην εν Χριστώ ζωή του αυτό έπραξε.» χαιρέτισε με τους στίχους του ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου «Τη Ρωμηοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει, με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο, να τη πετιέται αποξαρχής και αντρειεύει και θεριεύει».
Αξιόλογες ήταν οι εισηγήσεις όλων των εισηγητών. Ο Καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας, κ. Φώτιος Δημητρακόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων: «Η Ρωμηοσύνη είναι η ενότητα της Ορθοδοξίας, δεν είναι η ένωση των εκκλησιών, είναι η ένωση της πίστεως, εν αναμονή, ίνα πάντες ώσιν εν. Η γαλήνη της Ρωμηοσύνης της δίνει τη δυνατότητα να είναι ήπιος συνομιλητής στην εγγύς Ανατολή και με το Ισραήλ και με τους αραβόφωνους. Ο όρος Ρωμηός έχει μεγάλη σημασία για τους εν διασπορά Έλληνες και λοιπούς ορθοδόξους, είναι δε η εν πραότητι του Χριστού σύγχρονη μεγάλη ιδέα.» Επίσης αναφέρθηκε στον αγώνα της Ορθοδοξίας. Είπε μεταξύ άλλων: «Ο αγώνας για την Ορθοδοξία είναι όρος για την επιβίωση της Ρωμηοσύνης. Λαμπρά ονόματα, όπως οι τρεις μεγάλοι φωστήρες της τρισηλίου Θεότητος και ο Γρηγόριος Νύσσης, οι Άγιοι και οι πατέρες, οι Αυτοκράτορες, όπως ο Ιουστινιανός, της Αγίας Σοφίας ο κτίτωρ, ο Ηράκλειος με τον Τίμιο Σταυρό, ο Μέγας και πρώτος των Μελωδών, Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός, καθορίζουν το πρόσωπο της Ρωμηοσύνης.»
Ο Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, κ. Κωνσταντίνος Νιάρχος, τόνισε την άρρηκτη συνέχεια της κλασικής παράδοσης στο Βυζάντιο και στη συνέχεια στο νεότερο Ελληνισμό. Μεταξύ άλλων είπε: «Η Ρωμηοσύνη, ως πνευματική, καλλιτεχνική, φιλοσοφική και δυναμική αλκή του Γένους, υπήρξε, είναι και θα είναι η ζωογόνος πνοή των Ελλήνων, υπό την αρχαιοελληνικήν και την χριστιανικήν της υφήν της προσωπικότητός της, και δη και εις την εποχήν μας της κρίσεως των συνειδήσεων εκδηλουμένης ως σοβαράς κρίσεως των αξιών. Όντως η Ρωμηοσύνη, η οικουμενικότης εκφράζει την αρμονικήν σύνθεσιν της αρχαιοελληνικής κλασσικής δημιουργίας μετά της Ορθοδόξου Χριστιανικής πίστεως, εις το μοναδικόν ανάχωμα κατά της παγκοσμιοποιήσεως, της καταλυτικής αυτής που καταλύει κάθε στοιχείον του ανθρωπίνου προσώπου, ως ηθικού αναπτύγματος του ατόμου.»
Η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, κ. Μαρία Μαντουβάλου, προέβη στην ανάλυση των όρων «Ρωμαίος», «Ρωμηός» και «Ρωμηοσύνη». Μεταξύ άλλων είπε: «Οι Έλληνες δεν χρειάσθηκε να πλάσσουν εθνική ταυτότητα, γιατί ποτέ δεν είχαν αμφισβήτηση για την διαχρονική τους συνείδηση, που ήταν ελληνική, ρωμαϊκή, γραικική. Πολλοί μάλιστα Έλληνες συγγραφείς του ΙΗ΄ αιώνα αδιαφορούν τελείως για τη χρήση των εθνικών ονομάτων. Η Ορθοδοξία και η γλώσσα, παράλληλα προς την διδασκαλία όλης της Γραμματείας από τον Όμηρο μέχρι τα Μαρτυρολόγια, σηματοδοτούσαν, αβίαστα την ελληνορωμαϊκή και γραικική ταυτότητα, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα…… Η καρδιά και το πνεύμα της Ρωμηοσύνης είναι η μία και ενιαία Πατερική θεολογία και πνευματικότης, η οποία ταυτίζεται προς εκείνην της Αγίας Γραφής», και προσθέτει «ταυτίζονται σαφώς το Ρωμαίος και Έλλην».Θα κλείσω αυτή τη σύντομη περιήγηση με το δίστιχο του Παλαμά από τις Πατρίδες, που το βάζει moto στο άρθρο του Ρωμιός και Ρωμιοσύνη:
Κρυμμένη στην πολύπαθη τη Ρωμιοσύνη
Σα να ξανοίγω τη βασίλισσα Ελλάδα».
Ο Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας, κ. Αθανάσιος Παλιούρας, χαρακτήρισε τα Ιερά Προσκυνήματα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ως πνευματικά μαργαριτάρια της Ορθοδοξίας και της Ρωμηοσύνης. Ανέφερε σχετικά: «Όλα όσα συναντά ο σημερινός προσκυνητής της Αγίας Γης θα τα ονόμαζα «πνευματικούς και καλλιτεχνικούς καρπούς της Ορθοδοξίας και της Ρωμηοσύνης». Της Ορθοδοξίας, επειδή εδώ είναι ξεκαθαρισμένη και λαμπικαρισμένη η αλήθεια, όπως διατηρήθηκε αλώβητη και καθάρια, καθώς απομάκρυνε τις πλάνες και τις ομιχλώδεις αμφιβολίες και μέσα από μάχες, αγώνες και αγωνίες επέζησε, θριάμβευσε και μεγαλουργεί. Της Ρωμηοσύνης, επειδή οι στεναγμοί, τα όνειρα, οι πίκρες και οι ελπίδες των Ρωμηών Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου, ζυμώθηκαν με τους στεναγμούς και τα όνειρα, τις πίκρες και τις ελπίδες που γεύονται κάθε φορά τα Ιεροσόλυμα. Η λαχτάρα των Ιεροσολύμων και της Αγίας Γης είναι όραμα ζωής για τους Ορθοδόξους, είναι όνειρο ολοζώντανο και κρυφός καημός για τους Ρωμηούς.»
Ο Καθηγητής Πατρολογίας Θεολογικής Σχολής Τιμίου Σταυρού, Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δράγας, έκανε μνεία στη Ρωμηοσύνη, τον απόδημο Ελληνισμό και τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Στην Ελληνορθόδοξη Διασπορά έμαθα ότι αν και η Ρωμανία -σαν πολιτική σφαίρα επιρροής πέρασε, εντούτοις σαν πνευματική πολιτισμική παράδοσή συνεχίζει να ανθίζει και να καρποφορεί σαν ελπιδοφόρα ενοποιητική πνευματική δύναμη. Δηλαδή συνεχίζει το έργο της σαν Ελληνορθόδοξη ομογένεια, σαν οικουμενική Ρωμηοσύνη. Στην σύγχρονη Ελληνική Διασπορά αντικρίζει κανείς σήμερα Ελληνορθόδοξους από την Κωνσταντινούπολη, την Μικρά Ασία, την Μέση Ανατολή, τα Βαλκάνια, την Ρωσία, δηλαδή Έλληνες πού είναι συνειδητά πολιτογραφημένοι ως ρωμιοί ελληνορθόδοξοι χριστιανοί άσχετα με την χώρα της προέλευσής τους. Στις ενορίες στις οποίες υπηρέτησα ιερατικά, είχα σαν μέλη Ρωμιούς Ορθόδοξους από την Κωνσταντινούπολη και την Ανατολική Θράκη, την Τραπεζούντα και τις άλλες Ποντιακές πόλεις, την Καισαρεία της Καππαδοκίας, την Σμύρνη και τις Δυτικές πόλεις της Ιονικής γης της Μ. Ασίας, την Βηρυτό, την Δαμασκό και τις άλλες πόλεις της Συρίας, τα Ιεροσόλυμα και την αγία Γη της Παλαιστίνης, την μαρτυρική Κύπρο, την Κρήτη και τα ελληνικά νησιά, την Αλεξάνδρεια, την Αιθιοπία, τις Ελληνικές παροικίες της Αζοφικής, την Κωστάντζα της Ρουμανίας, την Βάρνα, την Μεσημβρία και τις άλλες περιοχές της Ανατολικής Ρωμυλίας της σημερινής Βουλγαρίας, την Βόρεια Ήπειρο της σημερινής Αλβανίας, την Μακεδονία. Ο κατάλογος είναι τόσο εντυπωσιακός, όσο και ατέλειωτος. Οι ιστορικές μνήμες των ομογενών αποτελούν ένα ανεκτίμητο θησαυρό, και μια εποποιία χωρίς προηγούμενο που φανερώνει το διαχρονικό μεγαλείο και την διαχρονική αποστολή του ελληνισμού.»
Ο Πολιτικός επιστήμονας, κ. Κωνσταντίνος Χολέβας αναφέρθηκε στην παρουσία της Ρωμηοσύνης στο σύγχρονο γίγνεσθαι. Είπε μεταξύ άλλων: «Η παρουσία της Ρωμηοσύνης στο σύγχρονο γίγνεσθαι καθορίζεται από τα πνευματικά συστατικά στοιχεία της: Την Ελληνική παιδεία και πολιτιστική συνέχεια. Την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και παράδοση. Το βυζαντινορωμαϊκό Δίκαιο. Την αίσθηση ότι «ἡ Ρωμανία κι αν πέρασε ανθεί και φέρει κι άλλο», όπως τραγουδά ο Ποντιακός θρήνος για την Άλωση. Την πεποίθηση ότι «η Ρωμηοσύνη εν να χαθή όντας ὁ κόσμος λείψη», όπως είναι τα λόγια του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού, τα οποία κατέγραψε με ποιητική χάρη ο Κύπριος βάρδος Βασίλης Μιχαηλίδης. Η παρουσία της Ρωμηοσύνης ανιχνεύεται και πρέπει να γίνει ακόμη πιο δυναμική στους εξής τομείς: α. Πολιτιστική ταυτότητα, β. Οικουμενικότητα και Πατρίδα, γ. Ελληνορθόδοξη Παιδεία, δ. Κοινωνία και Κοινοτισμός, ε. Παγκοσμιότητα ή υλιστική Παγκοσμιοποίηση.»
Ο Συγγραφέας και Μέλος της Επιτροπής της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Κύπρου, κ. Νικόλαος Ορφανίδης, έκανε λόγο για τη λογοτεχνική πρόσληψη της Ρωμηοσύνης, ξεκινώντας από τη Ρωμανία του Τραπεζούντιου άσματος και καταλήγοντας στη Ρωμηοσύνη του Βασίλη Μιχαηλίδη. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η Ρωμηοσύνη είναι στον τόπο της ιστορίας Πονεμένη. Έτσι την προσλαμβάνει ο Φώτης Κόντογλου, αυτός ο Βυζαντινός της εξορίας. Γι’ αυτό και ως «μότο» στο ομώνυμο βιβλίο του, ενσωματώνει το :
«Η Ρωμηοσύνη εν φυλή
συνόκαιρη του κόσμου,
κανένας δεν ευρέθηκε
για να την εξαλείψει
κανένας, γιατί σκέπει την
‘πό τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμηοσύνη θα χαθή
όντας ο κόσμος λείψει.»
με την ένδειξη «Βασίλης Μιχαηλίδης Κύπριος».
Ποια είναι, όμως, η Πονεμένη Ρωμηοσύνη του Κόντογλου;
Όσα ο ίδιος σημειώνει ως υπότιτλο, ως περιεχόμενα του έργου του, ορίζουν και τις παραμέτρους της προσλαμβανόμενης από μέρους του «Πονεμένης Ρωμηοσύνης». Η Ρωμηοσύνη συνάπτεται ευθέως με το αγιασμένο Βυζάντιο, ως σημείον αντιλεγόμενον στον τόπο της ιστορίας. Μέχρι και σήμερα. Με κέντρο αυτής της οικουμενικής ορθοδόξου ζωής και μνήμης και παράδοσης τη Βασιλεύουσα, το καύχημα των ζώντων υπό την του ηλίου ανατολήν. Ο εξαίσιος Βόσπορος. Ο βίος και τα δρώμενα προβάλλουν μέσα στην ιστορία ως Συναξάρια Αγίων. Έτσι, ως Συναξαριστής, ο Κόντογλου συναντάται με την άλωση της Πόλης και τον τελευταίο αυτοκράτορα. Γι’ αυτό και το Θρηνητικό συναξάρι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Από εδώ και πέρα θα διανοιγεί η οδός του πάθους και του μαρτυρίου και του αγιασμού. Η πονεμένη Ρωμηοσύνη. Εντός της και υπό την σκέπην της οι ταπεινοί αγιογράφοι της Τουρκοκρατίας. Οι νεομάρτυρες, η δόξα της Εκκλησίας μας. Η κιβωτός της Ορθοδοξίας.»
Ο Πολιτικός επιστήμονας και Διεθνολόγος, κ. Ιωάννης Δανδουλάκης, ανέλυσε τη δυναμική της Ρωμηοσύνης στο μέλλον. Ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η πραγματικότητα είναι ότι η Ρωμηοσύνη όχι μόνο έχει πολύ μέλλον μπροστά της, αλλά και είναι η μόνη βιώσιμη λύση για την έξοδο του σημερινού Ελληνισμού από τη σύγχυση που βιώνει……. Και να λοιπόν η πρόταση μας. Εφαρμογή της ιδεολογίας της Ρωμηοσύνης, των υγιών ελληνορθοδόξων προτύπων, του συστήματος αξιών και ιδεών, το οποίο έχει το απόλυτο μέτρο, την χρυσή τομή……… Μόνο η Ρωμηοσύνη με την Ορθοδοξία μπορεί να δώσει την εναλλακτική λύση στην Ευρώπη και στην Δύση, όπου τις τελευταίες δύο δεκαετίες η Ορθοδοξία έχει κερδίσει σταθερά σημαντικό έδαφος. Υπάρχει λοιπόν τεράστια δυναμική, γι’ αυτό και είναι πολύ πιο εύκολο από ότι ακούγεται……… Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση μπορεί να βασίστηκε μεν στην οικονομική ανάπτυξη και ευρωστία, αλλά δευτερευόντως μόνο. Πρωτίστως βασίστηκε σε μια ιδεολογία και έναν πολιτισμό για ειρήνη, δημοκρατία και ελευθερία. Μα αυτές είναι οι αξίες της Ρωμηοσύνης! Μπορούν όμως αυτές οι αξίες να υπάρξουν χωρίς χριστιανικό περιεχόμενο;»
Ο Γενικός Διευθυντής των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, Δρ Χρίστος Θ. Νικολάου, παρουσίασε τους ιστοχώρους του Πατριαρχείου:
α. www.jerusalem-patriarchate.info
β. www.romiosini.org.gr
και
γ. τον «Παντοκράτωρ» www.pantocrator.gr , ο οποίος αποτελεί προσωπικό του εγχείρημα.
Τόνισε την ιδιαίτερη σημασία που έχει ο επίσημος ιστοχώρος του Πατριαρχείου, καθότι αποτελεί την επίσημη πηγή πληροφόρησης για τη δράση του στην Αγία Γη. Επίσης περιλαμβάνει πλήθος ιστορικών στοιχείων, που αφορούν τις Ιερές Μονές, τους Ιερούς Ναούς και τα εκπαιδευτικά Ιδρύματα, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Εκπληκτική ήταν η παρουσίαση από τον κύριο Νικολάου του ιστοχώρου της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη», όπου εκτός των άλλων, παρουσίασε αυτό που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, την τρισδιάστατη απεικόνιση των Παναγίων Προσκυνημάτων. Ξενάγησε τους ακροατές στα πέντε Προσκυνήματα, που έχουν ήδη αναρτηθεί στον Ιστοχώρο. Επίσης τόνισε ότι αποτελεί το βασικό σημείο αναφοράς, στο οποίο κοινοποιείται η δράση της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη». Εντυπωσιακή ήταν και η παρουσίαση του προσωπικού του εγχειρήματος, του ιστοχώρου «Παντοκράτωρ», ο οποίος διανέμει δωρεάν καθημερινά χιλιάδες ομιλιών χριστιανικού ορθοδόξου περιεχομένου σε ακουστική μορφή.
Το ακροατήριο είχε τη δυνατότητα να απολαύσει το Σάββατο 30 Μαΐου 2009 ύμνους από τη Βυζαντινή χορωδία «Τρίκκης Μελωδοί» υπό του χοράρχου, κ. Δημήτριου Μπαλαγιώργου, ενώ την Κυριακή 31 Μαΐου 2009 το ακροατήριο άκουσε ύμνους από τη Βυζαντινή χορωδία «Βυζαντινός Χορός» υπό του χοράρχου κ. Γεωργίου Δεμελή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Συνέδριο ολοκληρώθηκε με το χαιρετισμό του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κκ. Θεοφίλου. Με τη λήξη του Συνεδρίου όλοι οι συμμετέχοντες εισηγητές και ακροατές γεύτηκαν και τις δύο ημέρες πλουσιότατο γεύμα, ενώ κατά την έξοδό τους διανεμήθηκε ως Ευλογία εκ μέρους του Μακαριωτάτου το διπλό CD με τα «Εγκώμια εις την Κοίμησιν της Υπεραγίας Θεοτόκου», με το συνοδευτικό βιβλιαράκι (booklet) με πλούσιο υλικό που αφορά στην Αγία Γη που μόλις κυκλοφόρησε εκ μέρους της Μ.Κ.Ο. «Ρωμηοσύνη».
Εκ της Γραμματείας της Μ.Κ.Ο. “Ρωμηοσύνη”
