Ο όσιος Νείλος έζησε ασκητικά τον 17ο αιώνα, στο Άγιον Όρος. Μεταξύ των ετών 1813 και 1817 και λίγο πριν την επανάσταση του 1821, ενώ είχε πεθάνει εμφανίστηκε σε όραμα, αρκετές φορές στον μαθητή του Θεοφάνη. Άραγε, ποιές ήταν οι Προφητείες του αγίου Νείλου του Αθωνίτη; Όσοι θελήσουν να διαβάσουν περισσότερα ας κοιτάξουν στο Συναξάριό του, στις 12 Νοεμβρίου. Ο όσιος Νείλος έζησε ασκητικά τον 17ο αιώνα, στο Άγιον Όρος.
Μεταξύ των ετών 1813 και 1817 και λίγο πριν την επανάσταση του 1821, ενώ είχε πεθάνει εμφανίστηκε σε όραμα, αρκετές φορές στον μαθητή του Θεοφάνη. Όμως, επειδή ο Θεοφάνης ήταν αγράμματος, εκμυστηρεύθηκε τις Οπτασίες του στον συνασκητή του Γεράσιμο, για να τις καταγράψει. (Βλέπε σχετικά: Αλέξιου Π. Παναγόπουλου, “Εσχατολογικά και Ψυχωφελή”, Πάτρα 1993. Του ίδιου συγγραφέα, “Εσχατολογικά, η Αλήθεια των Προφητειών”, έκδοση “ΔΙΨΩ” Πάτρα 1998. Του ιδίου συγγραφέα, “Ο Έβδομος Μήνας του Τέλους”, Αχαϊκές Εκδόσεις 1999).
Άραγε, ποίες ήταν οι Προφητείες του αγίου Νείλου; Τις Παραθέτω Αυτούσιες:
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Γι’ αυτό, λέγω…, όταν περάσει το 7400 από Δημιουργίας του Κόσμου, τότε, μεταξύ του 7ου και 8ου αιώνα, δηλ. περί τον 20ο αιώνα, θα γίνουν μεγάλες σκληρότητες, φιλονικίες, πορνείες, μοιχείες, αιμομιξίες, διαφθορές. Πολύ χαμηλά θα έχουν πέσει οι άνθρωποι με την πορνεία. Θα γίνουν φασαρίες και μάχες, οι οποίες ασταμάτητα θα συνεχίζουν, δίχως τελειωμό. Κατόπιν θα γίνει η 8η Σύνοδος, για να καθησυχάσει τη διαμάχη και να φέρει το καλό με καλά, το κακό με κακά. Ο γεωργός θα ξεχωρίζει το σιτάρι από το κοτσάνι. Το σιτάρι για τους ανθρώπους και το κοτσάνι για τα ζώα. Για λίγο καιρό θα μείνουν μακριά οι καλοί από τούς κακούς, δηλ. οι πιστοί από τούς αιρετικούς, έτσι οι άνθρωποι θα ζήσουν για λίγο ειρηνικά. Αλλά κατόπιν, οι άνθρωποι θα αλλάξουν διάθεση, θα στραφούν από το καλό στο κακό, έτσι ώστε να μη διαφέρει αδελφός, ούτε αδελφή, ούτε πατέρας, ούτε μητέρα, ούτε υιός, ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα. Θα είναι γενική η Πτώση και κοινή η καταστροφή, όπως στα Σόδομα και Γόμορρα, δηλ. δεν θα μπορούν να βρεθούν ούτε πέντε Δίκαιοι. Ο αδελφός θα έχει την αδελφή για γυναίκα, η μητέρα θα έχει τον υιό για άνδρα, ο υιός θα θανατώνει τον πατέρα και εν Μοιχεία θα ζεί με την μητέρα. Και πολλά άλλα κακά, θα γίνουν συνήθεια. Όσο το κακό θα γίνεται ισχυρότερο, τόσο περισσότερο η ατυχία και η συμφορά θα τους συναντά. Ο χρυσός θα γίνει ζευγάρι. Όσο περισσότερες συμφορές θα έρχονται στους ανθρώπους, αυτοί περισσότερα κακά θα κάνουν, δηλ. Αντί να Μετανοήσουν, όλο και περισσότερο θα σκέφτονται κακά για τον Θεό. Τα κακά που θα κάνουν οι άνθρωποι, θα ξεπεράσουν όλα τα κακά των ανθρώπων πριν τον Κατακλυσμό του Νώε. Όλοι θα μιλούν μόνο για το πονηρό, η σκέψη τους μόνο γι’ αυτό, η επιθυμία τους πονηρή, οι συναναστροφές μόνο για κακό, τα έργα όλων μόνο πονηρά. Θα κυριαρχήσει η αρπαγή και η κλεψιά, η Γενική Βιαιότητα και Βιοπραγία, η κοινή απομόνωση και αποξένωση, το Γενικό Κακό, με πολλές Εκφράσεις. Έτσι, αυτός που θα κάνει το κακό θα θεωρείται και Δεδικαιωμένος.
Τότε, οι άνθρωποι θα έχουν θησαυρούς αγαθών, δηλ. οικονομικά κεφάλαια, αλλά θα δυσανασχετούν, σαν να μην έχουν τίποτα. Θα ξοδεύουν χρήματα και θα ζητούν ελεημοσύνη, για τα απαραίτητα. Θα θρηνούν σαν να μην έχουν τίποτα να φάγουν, μόνο και μόνο για να αποκτήσουν όλο και περισσότερα, για να γίνουν Κεφαλαιοκράτες. Όσο περισσότερο θα γίνεται μεγαλύτερη η Κενοδοξία τους, τόσο περισσότερο θα αυξάνονται οι ατυχίες στην ζωή τους. Τότε οι Απατεώνες θα εμφανιστούν γυμνοί, για να αποκτήσουν τα χρήματα και να τα δώσουν για το ίδιον συμφέρον. Όταν ο Κόσμος ερημωθεί πνευματικά και κυριαρχήσει η ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΡΧΙΑ, τότε θα γεννηθεί ο Αντίχριστος και θα κυριεύσει στον Κόσμο. Ο Αντίχριστος θα γεννηθεί από μία Ακάθαρτη Κόρη, Πόρνη. Αυτή θα έχει ενσαρκώσει κάθε ακαθαρσία, πορνείας και πονηρίας, κάθε κακό του Κόσμου. Όταν ο Κόσμος θα στερηθεί την Ευλογία του Αγίου Πνεύματος, τότε απ’ αυτή την Ακάθαρτη Κόρη θα συλληφθεί Καρπός, από Κρυφή Πορνεία, ο οποίος θα γίνει Μεστός κάθε Κακού, σε Αντίθεση με το Χριστό, ο οποίος ήταν πλήρης κάθε Αρετής και η Παναγία μητέρα Του ήταν η Τελειότερη μεταξύ των Παρθένων Γυναικών. Αυτός λοιπόν ο πονηρός καρπός, θα γεννηθεί, όταν ο Κόσμος θα στερηθεί τις άγιες αρετές. Η ΕΝΔΕΙΑ του Κόσμου θα εμφανιστεί σε όλα τα Πεδία. Πρώτα, ο Κόσμος θα ψυχρανθεί στην Αγάπη, την Τιμή και τη Σωφροσύνη. Δεύτερον, θα στερηθεί κάθε Χωριό και Πόλη, τα υγειά Όργανα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Τα πρόσωπα, τα οποία θα βρίσκονται στην κορυφή της Ιεραρχίας του Χωριού, της Πόλης και των Προαστείων, θα εγκαταλείψουν τις Υπηρεσίες τους, ώστε οι Πόλεις και τα Χωριά και τα Προάστεια, να μείνουν ΔΙΧΩΣ τούς σοβαρούς ΑΡΧΗΓΟΥΣ. Το ίδιο, ακριβώς και στο χώρο της Εκκλησίας, η οποία θα στερηθεί τους γνήσιους Πνευματικούς Αρχηγούς. Μετά απ’ αυτή την Ένδεια, “ψυγήσεται η αγάπη των πολλών” (Ματθ. 24, 12) και “μόνον ο κατέχον άρτι έως εκ μέσου γένηται” (Β’ Θεσσ. 2, 7). Τότε, θα γεννηθεί ο Ακάθαρτος, από την κοιλιά της Ακαθάρτου. Αυτός ο γεννηθείς Ακάθαρτος θα κάνει σημεία και θαύματα με την συνεργία των Δαιμόνων. Ο Κόσμος θα νομίσει ότι ο Αντίχριστος αυτός, θα είναι Αγαθός και Ταπεινός στην Καρδιά, αλλά στην Πραγματικότητα, αυτός θα έχει Καρδιά και Ομοιότητα Αλεπούς, ενώ στην Ψυχή θάνε ΛΥΚΟΣ. Η Τροφή του θα είναι η Ανταρσία και η Καταστροφή των Ανθρώπων. Μεταξύ των Ανθρώπων θα γίνονται Κατακρίσεις, Φθόνοι, Πονηρίες, Μίση, Έχθρες, Κλεψιές, Βίες, Αποστροφή από την Πίστη, μοιχείες και Πορνίες.
Όλα αυτά θα είναι η τροφή του Αντιχρίστου. Ενώ η Τροφή του Χριστού ήταν η Εκπλήρωση του Θελήματος του Πατρός Αυτού, του Ουράνιου “εν δε τω μεταξύ ηρώτων αυτόν οι μαθηταί λέγοντες Ραββί, Φάγε, ο δε είπεν αυτοίς, εγώ βρώσιν έχω φαγείν, ήν υμείς ούκ οίδατε. Έλεγον ούν οι μαθηταί προς αλλήλους, μη τις ήνεγκεν αυτώ φαγείν; λέγει αυτοίς ο Ιησούς εμόν βρώμα εστίν ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με και τελειώσω αυτού το έργον” (Ιωάν. 4, 31). Όμως η Τροφή του Αντιχρίστου θα είναι η εκπλήρωση του θελήματος του Πατρός Αυτού δηλ. του Διαβόλου. Με αυτήν την Τροφή θα τρέφεται ο Αντίχριστος. Ο Αντίχριστος θα εμφανίσει τον εαυτό του, ως Κυρίαρχο και Αρχηγό των Πόλεων, των Χωριών και των Προαστείων. Τότε, θα αποκτήσει την Εξουσία του Κόσμου, εκτός από την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, θα κυριέψει και τις Αισθήσεις των Ανθρώπων, οι οποίοι τότε θα έχουν γίνει Όργανα και Υπηρέτες του Διαβόλου. Αυτοί, θα πιστεύουν τυφλά στα λόγια του Αντιχρίστου και θα τον δεχθούν για την Καταστροφή τους, ως Κοσμικό Βασιλέα και Κοσμοκράτορα. Στην πραγματικότητα αυτός θα είναι Όργανο του Διαβόλου, στην Τελευταία προσπάθειά του για να Εξαφανίσει τον Χριστιανισμό, από το πρόσωπο της Γης. Βρισκόμενοι στην Πλάνη οι Άνθρωποι, θα νομίζουν ότι αυτός είναι ο Σωτήρας Χριστός, ο οποίος ξαναήλθε για να τους Σώσει. Τότε, το Ευαγγέλιο του Χριστού θα το θεωρούν Ξεπερασμένο. Μετά απ’ αυτά, θα έρθουν μεγάλες Συμφορές στον Κόσμο και Φοβερά Σημεία. Θα πέσει Φοβερή Πείνα και θα Επικρατήσει η ΑΠΛΗΣΤΙΑ. Οι Άνθρωποι θα τρώγουν επτά φορές περισσότερο και δεν θα Χορταίνουν. Θα Επικρατήσει Γενική Ακαταστασία. Τότε οι πλούσιοι θα ανοίξουν τις Αποθήκες τους, τα Πλούτη θα μοιρασθούν με τις Αρχές του Σοσιαλισμού. Τότε, ο Χρυσός δεν θα Λογίζεται ότι έχει Περισσότερη Αξία, από τα Σκουπίδια του δρόμου.
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.
Όταν θα γίνει η σύλληψη και θα γεννηθεί το Κακό του Κόσμου, μέσα στην Ακάθαρτη Κοιλία της Διεφθαρμένης Γυναικός, η οποία θα δώσει Σάρκα στον Αντίχριστο. Τότε, εξ αιτίας των Έργων της Ανομίας του Κόσμου θα Εκλείψει η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, η οποία μέχρι τότε Συντηρούσε τον Κόσμο και θα Εκπληρωθεί το Μέτρο της Ανομίας του Κόσμου. Τότε θα Σαρκωθεί το Πνεύμα του Αντιχρίστου, το οποίο τώρα Κυβερνά στον Κόσμο, δηλ. θα Γεννηθεί ως Άνθρωπος, ο οποίος, απ’ την Κοιλιά της Μητέρας του, θα γίνει το Ειδεχθέστερο Αντικείμενο του Διαβόλου, θα Γεννηθεί από Πόρνη, Παρθένα κατ’ επίφαση. Σ’ αυτόν θα συγκεντρωθεί όλη η Πονηρία που υπάρχει στη Γη.
ΑΡΕΤΕΣ(ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ
Η πιο βασική μέριμνα του Ανθρώπου ενυπάρχει στην προσπάθεια της προσωπικής του Σωτηρίας. Και Σωτηρία υπάρχει με την αγάπη, αγαθότητα, σωφροσύνη, πτωχεία, δικαιοσύνη, ελεημοσύνη και φιλευσπλαχνία, τα οποία όλα αυτά αποτελούν το έλαιον της ανθρώπινης σωτηρίας, σύμφωνα με την ευαγγελική περικοπή περί των φρονίμων και μωρών παρθένων (Ματθ. 25, 1). Η ελεημοσύνη μπορεί να είναι δύο ειδών: Υλική και Πνευματική. Όποιος δεν έχει δυνατότητα να κάνει υλική ελεημοσύνη (να θρέψει τον πεινασμένο, να ενδύσει τον γυμνό), ας κάνει την πνευματική, δηλ. να παραμυθίσει τους λυπημένους και τους ταλαιπωρημένους. Και για κάθε λόγο παρακλήσεως, θα αξιωθεί της παραμυθίας από τον Δίκαιο Κριτή, κατά την ημέρα της Κρίσης Του: “δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου” (Ματθ. 25, 34). Αυτοί που δεν θα παραμυθήσουν τους ταλαιπωρημένους θα ακούσουν από τον Δίκαιο Κριτή τα φοβερά λόγια: “πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πύρ το αιώνιον τώ ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού” (Ματθ. 25, 41). Γιατί, η από αγάπη ελεημοσύνη ελευθερώνει τον άνθρωπο από το θυμό του Θεού. Η αγάπη κάνει τον άνθρωπο να είναι αγαθός και Ταπεινός. Το μίσος κάνει τον άνθρωπο ανήσυχο. Η αγάπη πάντα υπομένει και ποτέ δεν κάνει αυτό που δεν αρμόζει, ενώ η κακία πάντοτε δημιουργεί ακαταστασία και ποτέ δεν δίνει ηρεμία στήν καρδιά του ανθρώπου.
Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ
Η Μνησικακία είναι η Σφραγίδα του Αντιχρίστου και η Καρδιά του Μνησίκακου είναι Σφραγισμένη με αυτή τη Σφραγίδα του Αντιχρίστου. Όταν ο Αντίχριστος και το πνεύμα του Αντιχρίστου το οποίο Κυβερνά στον Κόσμο, βάλει στον Άνθρωπο αυτή τη Σφραγίδα, τότε απ’ αυτή τη Σφραγίδα της Μνησικακίας Αποθνήσκει η Καρδιά του Ανθρώπου, δηλ. γίνεται Νεκρή και Ανίκανη να Θλίβεται για τις Αμαρτίες, χάνει την Πνευματική Αίσθηση και τον Φόβο του Θεού. Έτσι, ο Άνθρωπος αποθνήσκει, όταν η καρδιά του είναι σφραγισμένη με το μίσος. Αυτή, η κατάρα της μνησικακίας κάνει τον άνθρωπο τόσο αναίσθητο, ώστε οι άνθρωποι από μόνοι τους να θανατώνονται κατά διάφορους τρόπους. Αυτό κάνει τον έναν να γίνεται αρνητής της πίστεως, τον άλλον να αυτοκτονεί, άλλον στα μαχαίρια, άλλον να γίνεται προδότης, άλλον βλάσφημον, άλλον μελαγχολικόν, χωρίς να νοιώθει ειρήνη στην καρδιά του. Οι δύστυχοι Άνθρωποι δεν θα καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά θα προέρχονται από την μνησικακία, από υψηλοφροσύνη, καταδίκη και ΕΛΛΕΙΨΗ των συγγενών μας, από ασέβεια προς τους γονείς, τους ηλικιωμένους και τους άρχοντες της Πολιτείας και Εκκλησίας. Έτσι, όταν ο Αντίχριστος θα βάλει την σφραγίδα του στους ανθρώπους, η καρδιά τους θα γίνει σαν νεκρή. Τότε, όταν θα αρχίσουν οι συμφορές για τις οποίες έγινε λόγος πιο πριν, ο Αντίχριστος θα αρχίσει να σφραγίζει τους Ανθρώπους με την σφραγίδα του, δήθεν για να τούς σώσει απ’ τις συμφορές και μόνο αυτοί που θα έχουν την σφραγίδα του (Αποκ. 13,17), θα μπορούν να αγοράζουν Ψωμί. Οι πολλοί θα πεθαίνουν στους δρόμους και στα σοκάκια. Οι Άνθρωποι θα γίνουν όμοιοι σαν τα αρπακτικά πτηνά, που περιτριγυρίζουν το ψοφίμι, αλλά θα φάγουν σάρκες νεκρών. Αυτά, δεν θα τα κάνουν οι Χριστιανοί αν και ως Ασφράγιστοι, δεν θα μπορούν να αγοράζουν ψωμί, αλλά αυτά θα κάνουν αυτοί που σφραγίστηκαν, και δεν θα τούς είναι αρκετό το ψωμί. Γιατί, η καρδιά των ΕΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΩΝ θα είναι αναίσθητη, και επειδή δεν θα είναι σε θέση να υπομείνουν την πείνα, αυτοί θα ορμούν στις νεκρές σάρκες και θα τις κατατρώγουν, και θα πεθαίνουν τελικά και οι ίδιοι. Στην σφραγίδα θα είναι γραμμένο: “εγώ σου ανήκω”, “ναι, είσαι δικός μου”. “Θεληματικά έρχομαι, και όχι με εξαναγκασμό”, “και εγώ θεληματικά σε δέχομαι, και όχι με εξαναγκασμό”. Αυτές οι τέσσερες φράσεις θα υποδηλώνονται στο κέντρο αυτής της σφραγίδας της συμφοράς.
Πηγή: www.athos.edo.gr
