Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Τῇ ἁ­γί­ᾳ καὶ Με­γά­λῃ Τρί­τῃ, τῆς τῶν δέ­κα παρ­θέ­νων πα­ρα­βο­λῆς, τῆς ἐκ τοῦ ἱ­ε­ροῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου, μνεί­αν ποι­ού­με­θα.

Στίχ. Τρί­τη με­γί­στη παρ­θέ­νους δέ­κα φέ­ρει,
Νί­κην φε­ρού­σας ἀ­δε­κά­στου Δε­σπό­του.
Ἀλλ᾿ ὦ Νυμ­φί­ε Χρι­στέ, με­τὰ τῶν φρο­νί­μων ἡ­μᾶς συ­να­ρίθ­μη­σον παρ­θέ­νων καὶ τῇ ἐ­κλε­κτῇ σου σύν­τα­ξον ποί­μνῃ καὶ ἐ­λέ­η­σον ἡ­μᾶς. Ἀ­μήν.

Τὸ Κον­τά­κι­ον.
Ἦ­χος β´. Τὰ ἄ­νω ζη­τῶν.
Τὴν ὥ­ραν ψυ­χή, τοῦ τέ­λους ἐν­νο­ή­σα­σα, καὶ τὴν ἐκ­κο­πήν, τῆς συ­κῆς δει­λι­ά­σα­σα, τὸ δο­θέν σοι τά­λαν­τον, φι­λο­πό­νως ἔρ­γα­σαι τα­λαί­πω­ρε, γρη­γο­ροῦ­σα καὶ κρά­ζου­σα· Μὴ μεί­νω­μεν ἔ­ξω τοῦ Νυμ­φῶ­νος Χρι­στοῦ.

Ἀκολουθία  Ὄρθρου Μεγάλης Τρίτης  (Τε­λεῖ­ται συ­νή­θως τῇ Μεγάλη Δευτέρα ἑ­σπέ­ρας)